woensdag 9 maart 2016

Mandarijnen op zwavelzuur

Mandarijnen op zwavelzuur

Titel: Mandarijnen op zwavelzuur
Auteur: W. F. Hermans
Jaar van uitgave: 1963
Uitgever: Thomas Rap
Aantal pagina's: 278

Auteur

Willem Frederik Hermans is geboren op 1 september 1921 in Amsterdam en overleden op 27 april 1995 in Utrecht. Hij schreef verschillende literaire vormen; van romans tot essays vol kritiek. Wat opvallend is, is dat W. F. Hermans de P. C. Hooftprijs weigerde, maar dan de Prijs der Nederlandse Letteren accepteerde. Hij valt onder De Grote Drie, samen met Gerard Reve en Harry Mulisch. Op de middelbare school werkte hij mee aan de schoolkrant en later studeerde hij fysische geografie in Amsterdam. Hij vestigde zich als schrijver in Parijs en bracht de laatste jaren van zijn leven door in Brussel. Hij had een enorm grote belangstelling voor van alles. Vandaar de enorme verscheidenheid van zijn essaybundel 'Mandarijnen op zwavelzuur'.

Bron:Willem Frederik Hermans - Wikipedia
Willem Frederik Hermans - De Bezige Bij

Samenvatting

Het is moeilijk om een essaybundel te samenvatten, maar W. F. Hermans geeft kritiek op bijvoorbeeld literatuur, kunst en geschiedenis in de vorm van essays. 

Recensies

Mening

Ik vind het niet heel erg interessant om andermans essays te lezen, zeker niet als het gaat over onderwerpen die mij eigenlijk niet zo heel veel interesseren. Wel zaten er een paar essays in die mij wel interesseerden, deze gingen over Multatuli en de Tweede Wereldoorlog. De essays zijn goed geschreven, zeer duidelijk en af en toe ook komisch, maar soms een beetje te langdradig. 

De kunst van het crashen

De kunst van het crashen

Titel: De kunst van het crashen
Auteur: Peter Verhelst
Jaar van uitgave: 2015
Uitgever: Prometheus
Aantal pagina's: 267

Auteur

Peter Verhelst, of Peter Roger Arthur Marcel Verhelst, is geboren op 28 januari 1962 in Brugge. Hij is een Vlaamse dichter, romancier en theatermaker. Hij volgde de lerarenopleiding voor Nederlands, Engels en geschiedenis. Hij gaf daarna ook les in Brugge. Peter Verhelst is een postmodernistische schrijver, maar dan vooral esthetisch. Er is geen duidelijke verhaallijn. Verhelst was bijna in een ongeluk omgekomen en kreeg van de dokters te horen dat het vrijwel onmogelijk was dat hij nu nog in leven was. Dit was tevens de aanleiding voor het schrijven van het boek 'De kunst van het crashen'.

Bron:Peter Verhelst - Wikipedia
De kunst van het crashen – Peter Verhelst


Samenvatting

De kunst van het crashen heeft een autobiografisch element. Peter Verhelst heeft zelf namelijk een ongeluk gehad, die hij bijna niet had overleefd. Het verhaal zelf begint een beetje vaag. Een jongen, genaamd Raoul, studeert kunst aan de Koninklijke Academie. Peter Verhelst gebruikt een aantal links naar een Ierse schilder, wat het verhaal toch nog mooier maakt. Je krijgt, als je dit weet, een beeld van wat hij nou eigenlijk bedoeld (Recensie: Peter Verhelst – De kunst van het crashen - Tzum literair weblog). Dan raakt Raoul betrokken in een een of andere onderwereld. Het heeft te maken met een dierentuin. Het lijkt alsof Raoul in deze dierentuin begint te leven. De dierentuin lijkt overigens steeds meer een jungle te worden. Dan opeens stort het vliegtuig waar Raoul inzit, misschien wel onderweg naar deze werkelijke jungle, neer. Hij komt aan op het eiland Sandy. Dit is een soort fantasie eiland; vermiste mensen gaan daarheen, uitgestorven diersoorten zijn daar te vinden etc. Het eiland lijkt wel een soort grens van leven en dood. De plek waar Peter Verhelst was in de 3 seconden waarin hij bijna overleed. 


Recensies


Mening

Eerst dacht ik dat het echt een verhaal was over Raoul, die net aan een vliegtuigramp overleeft, terwijl dat het helemaal niet is. Hier kwam ik overigens pas achter toen ik informatie ging opzoeken over de schrijver. Toen bedacht ik dat het verhaal van Raoul misschien wel iets te maken kon hebben met het ongeluk van Peter Verhelst. Ik had wat extra informatie opgezocht en toen begreep ik het boek ook wat beter. Ik vind het een mooi boek, het gaat echt over het moment tussen leven en dood. Ook is het interessant; niemand weet wat er gebeurt als je doodgaat. Dit boek geeft een mogelijke optie, je belandt op een eiland met vermiste mensen en uitgestorven diersoorten.



Een vlucht regenwulpen

Een vlucht regenwulpen

Titel: Een vlucht regenwulpen
Auteur: Maarten 't Hart
Jaar van uitgave: 1978
Uitgever: De Arbeiderspers
Aantal pagina's: 197


Auteur

Maarten 't Hart werd in 1944 geboren. Hij studeerde biologie aan de Rijksuniversiteit Leiden. Daarna werkte hij als etholoog (gedrag van dieren staat centraal). Hij zette zich vooral af tegen het monotheïsme, hier heeft hij ook verschillende boeken over geschreven. Hij is getrouwd met Hanneke van den Muyzenberg en twee van zijn boeken zijn verfilmd, namelijk 'Een vlucht regenwulpen' en 'Het woeden der gehele wereld'.

Bron:Een vlucht regenwulpen | Hart, Maarten 't | Lezen voor de Lijst


Samenvatting

Het verhaal gaat over Maarten, een hoogleraar biologie. Hij is geobsedeerd met weefselkweek, wat ook als een soort motief terug komt in het verhaal. Het verhaal zelf begint bij de trouwdag is van zijn beste vriend, daar ontmoet hij het zusje van zijn vroegere obsessie; Martha. Er volgen enorm veel flashbacks over hoe geweldig Martha wel helemaal niet was en ook over zijn jeugd; hij was een eenzaam kind en had een zeer goede relatie met zijn moeder. Ook komt in een van deze flashbacks voor hoe hij Martha ontmoette en dat hij erachter komt dat zij al iemand heeft, terwijl hij smoorverliefd op haar is. Zijn moeder krijgt later in zijn leven dan ook nog keelkanker en overlijdt ook kort daarop.  Dan, heeft hij zichzelf op de een of andere manier overgehaald en bedacht dat hij nog maar heel even te leven heeft, allemaal signalen geven dit ook aan; een aanrijding en een verwonding aan zijn hand. Vlak daarna ontmoet hij Martha, bij een schoolreünie. Wat later gaat Maarten naar een congres in Bern, over weefselkweek. Een dag later maken hij en een paar collega's een wandeling door de bergen. Maarten valt en dat is ook het einde van het boek. Je weet dus niet of zijn overtuiging werkelijkheid wordt.  


Recensies


Mening

Het verhaal een vlucht regenwulpen vond ik nogal saai en vreemd. Ik vond het saai omdat er niet heel veel spanning in de verhaallijn zat. Het enige spannende was dat hij dan misschien wel binnen die twee weken dood zou gaan en dan niet de dingen kon doen die hij wilde doen. Het was vreemd omdat het zo gericht was op zijn liefde/obsessie voor Martha en weefselkweek. Dit weergeeft natuurlijk wel heel erg het eenzame beeld weer, maar het is een beetje overdreven naar mijn mening. Wel is het verhaal makkelijk te lezen, Maarten 't Hart gebruikt het dagelijks taalgebruik. Dit vond ik wel een pluspuntje aan het boek. 

vrijdag 4 maart 2016

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy

Titel: Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy
Auteur: Multatuli (Eduard Douwes Dekker)
Jaar van uitgave: 1860 (eerste druk)
Uitgever: J. de Ruyter
Aantal pagina's: 352

Auteur

Eduard Douwes Dekker (pseudoniem Multatuli) is een zeer bekende Nederlandse schrijver. Zijn pseudoniem staat voor het 'ik heb veel (leed) gedragen'. Hij komt uit Amsterdam en ging naar de Latijnse school aan het Singel. Hij haalde zijn diploma niet en reisde samen met zijn vader naar Nederlands-Indië. Daar werkte hij voor het Nederlands Bestuur, als bestuursambtenaar. Hierna werd hij tot secretaris van de residentie Manado op Celebes benoemd. Later werd hij zelfs assistent-resident van Ambon en nog weer later Lebak. Uiteindelijk kon hij de afpersing van de inheemse bevolking niet meer aan en vertrok hij definitief terug naar Europa. Na een aantal jaar keerde ook de rest van zijn familie terug en in datzelfde jaar (1859) schreef Eduard Douwes Dekker zelfs een boek over de gebeurtenissen in Nederlands-Indië; Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy. 

Bron:

Samenvatting

Batavus Droogstoppel wil een boek schrijven over koffie, hij is tenslotte een koffiehandelaar. Sjaalman, een oude klasgenoot van Batavus, geeft hem een pak documenten. Deze zou hij kunnen gebruiken voor het schrijven van zijn boek. Batavus schakelt Stern in, hij zal het echte boek gaan schrijven mbv de documenten van Sjaalman. Dan begint het verhaal van Max Havelaar. Hij is benoemd tot assistent-resident in Lebak. Dan wordt het verhaal over Max Havelaar onderbroken; Droogstoppel is bang dat niemand het boek zal gaan lezen als het alleen maar over Max Havelaar. Dan gaat het al gauw weer verder over Lebak. Max Havelaar komt op voor de inheemse bevolking, omdat het volk klaagt. Ook wordt er verteld over de buffel van Saïdjah, dit is een heel mooi en kort verhaaltje over hoe het werkelijk is voor de inheemse bevolking. Maar net voordat ze dat verhaal gaan vertellen, onderbreekt Droogstoppel alweer. Dan wordt uiteindelijk toch het verhaal verteld. Na dit verhaal, gaat Max Havelaar klagen. Hij klaagt over de slechte omstandigheden van de bevolking. Batavus onderbreekt het verhaal nog een keer om te vertellen over Sjaalman; hij gaat scheiden. Ook heeft hij een resident ontmoet. Deze resident zei dat er helemaal geen ontevredenheid heerst in Nederlands-Indië. Dan neemt de echte schrijver het over; Multatuli. Hij vindt dat iedereen moet weten dat de inheemse bevolking mishandeld wordt. Zij moeten geholpen worden. 


Recensies

Mening

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy was lastig om te lezen. Niet alleen door het "oude" Nederlands, maar ook omdat er 2 verhaallijnen door elkaar liepen.
Het verhaal dat door Stern wordt geschreven kon ik wel goed volgen, met geschiedenis hadden we in de 5e namelijk het katern Nederlands-Indië behandeld en ook de film Max Havelaar gedeeltelijk gekeken. Ik vond de film erg interessant en daarom wilde ik het boek ook voor mijn leeslijst. Helaas viel het boek dus wat tegen omdat het zo moeilijk te lezen is. Het kijken van de film heeft mij overigens wel geholpen met het lezen van het boek.

donderdag 3 maart 2016

Gysbreght van Aemstel

Gysbreght van Aemstel

Titel: Gysbreght van Aemstel
Auteur: Joost van den Vondel
Jaar van uitgave: 1958 (eerste druk in 1637)
Uitgeverij: J. M. Meulenhoff 
Aantal pagina's: 83

Auteur

Joost van den Vondel was in zijn eigen tijd al erg beroemd. Hij becommentarieerde veel gebeurtenissen in de Gouden Eeuw. Hij werkte eerst als kousenhandelaar, maar toen ging zijn zaak failliet en ging hij werken bij de Amsterdamse Bank van Lening. Hier mocht hij onder werktijd schrijven. Hij zat eerst bij de Muiderkring, maar toen hij Rooms-katholiek werd, werd hij daar uit gezet. 

Bron:

Samenvatting

Eerste bedrijf:
Op de dag voor kerstnacht komt Gysbreght van Aemstel, de heer van Aestelredam en Aemsterland erachter dat de Waterlanders en de Kennemers de belegering hebben gestaakt. Waarom is niet duidelijk. Buiten de stadsmuren zit een man, Vosmeer, hij is een spion. Hij overtuigt Gysbreght dat de belegeraars zijn vertrokken omdat ze onderling ruzie hadden. Hij vertelt over een achtergelaten schip van de belegeraars en deze laat Gysbreght de stadspoorten binnenvaren. 

Tweede bedrijf:
De Amsterdammers maken zich klaar om kerst te vieren en hebben geen idee dat er in dat schip allemaal soldaten zitten, die Amsterdam willen gaan veroveren! Ze wachten in het Kartuizerklooster tot het juiste moment om aan te vallen. 

Derde bedrijf:
Gysbreght en zijn vrouw zijn van plan naar de kerk toe te gaan als zijn vrouw in slaap valt en een soort visioen krijgt. Ze waarschuwt Gysbreght maar hij wil het niet geloven. Zijn vrouw had gelijk en de stad wordt van binnenuit aangevallen. Gysbreght is overrompeld en zet gelijk de tegenaanval op. 

Vierde bedrijf:
De ex-bisschop, Gozewijn van Aemstel, vertelt de nonnen te vluchten en hem achter te laten. Dit is geen optie voor de nonnen en dan moet Gysbreght hun allemaal redden. De broer van Gysbreght, Arend, moet het gezin van Gybreght redden. Badeloch (de vrouw van Gybreght) is bang haar man nooit meer terug te zien omdat zelfs het stadhuis al belegerd is. En dan hoort ze zijn stem. 

Vijfde bedrijf:
In het vijfde bedrijf gaat alles helemaal verkeerd. Alle nonnen in het klooster zijn vermoord, samen met de ex-bisschop, de broer van Gysbreght, Arend, gaat dood en Gysbreght weigert om zich over te geven. Hij vertelt Badeloch te vertrekken, samen met hun kinderen en dat weigert zij op haar beurt weer. Dan verschijnt er een engel, Rafaël. Hij vertelt Gysbreght dat God wil dat hij de stad moet verlaten en een nieuwe stad moet stichten. Met Amsterdam komt het later ook wel weer goed. Gysbreght volgt dit gedwongen advies op en vertrekt. 

Mening

Gysbreght van Aemstel is een interessant boek. Het is een typerend boek voor de Renaissance; het is geschreven in de volkstaal, zodat iedereen het kon lezen. Ook ging het vooral om de mens zelf, niet om het geloof en het hiernamaals. Helaas, omdat het zo ouderwets geschreven is, is het vervelend om te lezen. Voorbeelden hierbij zijn; ghy zijt, de dooden lagen vast langs burreghwal en straeten. Je begrijpt wel wat ze bedoelen, maar het is een beetje irritant en zorgt ervoor dat je snel afgeleid bent. De verhaallijn maakt het daarentegen dan wel weer een beetje goed, het is interessant en gewoon goed te volgen. 

woensdag 2 maart 2016

Reynaert de Vos

Reynaert de Vos

Titel: Van den Vos Reynaerde (Reynaert de Vos)
Originele auteur: Willem die Madocke maecte
Vertaling: Walter Verniers
Jaar van uitgave: 2012
Uitgever (drukkerij): Room bvba
Aantal pagina's: 110 (http://www.reynaertgenootschap.be/files/boekje%20Van%20den%20Vos%20Reynaerde.pdf vanaf bladzijde 10)

Auteur:

Willem die Madocke maecte was een anonieme, vermoedelijk Oost-Vlaamse auteur. Hij schreef rond 1260 het boek Van den vos Reynaerde. Er is weinig over hem bekend, behalve dat hij zeer waarschijnlijk ook het boek Madocke geschreven heeft. Het is niet helemaal duidelijk waar Madocke over gaat. 

Bron:

Walter Verniers is geboren op 20 april 1958 en studeerde aan het Sint-Lievenscollege in Gent. Later haalde hij zijn master taal- letterkunden Duits-Nederlands aan de Universiteit Gent. Hij werd leraar aan diverse scholen in Gent en kwam met het idee om voor zijn lessen Nederlands, fragmenten uit 'van den vos Reynaerde' te hertalen. 

Bron: 

Recensies:

http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/1600307/2009/03/10/De-wrede-vos-is-vooral-een-held.dhtml
http://recensieweb.nl/een-gelaagd-eerbetoon-aan-een-duivelse-oplichter/

Samenvatting:

Koning Nobel zou een hofdag houden. Iedereen mocht komen, maar Reynaert de vos durfde niet omdat hij al heel veel slechte dingen had gedaan. Op de hofdag werd er enorm veel over Reynaert geklaagd, hij heeft de vrouw van Isengrin verkracht en zijn kinderen "bepist" en bovendien de "saucisse" van Courtois afgepakt. Gelukkig nam Tybeert de kater het voor hem op, Pancer de bever was het hier niet mee eens en een aantal stonden achter hem. Zo gaat het nog een tijdje over en weer. De tegenpartij heeft het alleen maar over de slechte dingen die hij heeft gedaan en willen niks horen van de voorpartij, want arme Reynaert de vos heeft toch oh zo'n triest leven! Eerst was hij een kasteelheer en nu een kluizenaar. Toen werd er een vermoordde kip, genaamd Coppe, binnen gedragen. Dit zou Reynaert ook hebben gedaan. Hij is een enorm gevaarlijke, sluwe vos en daar moest iets aan gedaan worden. Reynaert kreeg een dagvaarding en Bruin de beer moest hem komen halen. De koning waarschuwde hem nog voor de trucjes van Reynaert, maar toch trapt Bruin de beer erin. Reynaert zette Bruin klem en alle mensen uit het dorp waren van plan hem te vermoorden. maar Bruin de beer komt toch los, maar werd toen werd hij zowat doodgeslagen door alle dorpelingen. Toen Bruin aankwam op het hof en de koning was helemaal van slag en stuurde Tybeert op weg voor een tweede dagvaarding van Reynaert. Helaas werd Tybeert op dezelfde manier gefopt en overleeft het ook maar net. Dan wil de koning nog een keer de uitdaging aangaan om Reynaert voor te krijgen met een dagvaarding en deze keer is Grimbeert het slachtoffer. Hij krijgt Reynaert zo ver om mee te gaan, maar op de hei wil de sluwe vos opeens biechten, dat deed hij dan ook vervolgens en kreeg 40 boeteslagen en Grimbeert gaf hem nog wat raad voor zich tot het goede te bekeren. Ze kwamen aan op het hof en Reynaert begon gelijk met zich te verdedigen, hij wilde namelijk geen doodstraf. Helaas krijgt hij toch de doodstraf en Reynaert probeert zich met een list er nog onderuit te wurmen en het lukt hem nog ook! Hij had de controle over iedereen met zijn mooie praatjes. Reynaert werd een "pelgrim" en maakt voordat hij heel ver gekomen is, heeft hij alweer een moord gepleegd. Hij wil dan samen met zijn gezin in anonimiteit leven. Hij gaat helemaal niet naar Jeruzalem en laat de koning bedroefd en machteloos achter.

Mening:

Ik vond het een heel grappig boekje. Het is eigenlijk een verhaal, maar het heeft de vorm van een gedicht, wat het ook interessant maakt om het te lezen. Leuk en niet te moeilijk om te lezen, moeilijke woorden staan er niet echt in. Wel is het net genoeg om te lezen, als het boekje veel langer had geweest had ik het denk ik een stuk minder leuk gevonden. Nu las het namelijk lekker door, maar veel uitgebreider had het saai gemaakt. Ik kan niks negatiefs over het verhaal bedenken.

donderdag 28 mei 2015

De consequenties (met gedichten en juryrapport)

Zakelijke informatie:
Boek: De Consequenties
Schrijver: Niña Weijers
Uitgever: Atlas Contact
Genre: Psychologische roman
Bladzijden: 288

Groepje:
Eva Metz
Kaylee Ruitenbeek
Chaima Hauhau

Niña Weijers
Niña Weijers is geboren in 1987 in Nijmegen. Zij heeft de literatuurwetenschap gestudeerd in Amsterdam en Dublin. Voordat ze in 2010 mee deed aan de schrijfwedstrijd Write Now! schreef ze korte verhalen en essays voor verschillende tijdschriften. Ze is niet altijd bezig geweest met literauur. Van 2009 tot 2014 was ze werkzaam als programmamaker bij het Academisch-cultureel centrum SPUI25.
Tegenwoordig is ze werkzaam voor De Groene Amsterdammer en is zij redacteur bij De Gids.Ook is zij nog steeds bezig met TV; ze heeft een talkshow samen met Simone van Saarloos genaamd Weijers & Van Saarloos.
In 2014 maakte zij haar debuut met de roman De Consequenties. Na veel uitgeverijen te hebben bezocht heeft zij voor een kleine uitgeverij gekozen waarbij zij het erg goed kon vinden met de baas; Atlas Contact. Dit boek heeft de shortlist van de Libris Literatuurprijs gehaald en heeft meerdere prijzen gewonnen. Het werd een erg populair boek is is vertaald naar meerdere talen.

Korte samenvatting
Dit boek gaat over de jonge kunstenares Minnie Panis. Minnie gaat veel experimenten aan in haar leven en maken dit tot een interessante wereld. Deze roman gaat over een moeilijke keuze; verdwijnen en overleven, en het verlangen om door een ander gezien te worden.

Samenvatting van internet
Minnie Panis is als baby veel te vroeg geboren. Omdat ze zo klein was, was het de vraag of ze het wel zou overleven. Na haar geboorte is ze wekenlang in een couveuse gelegd. In de couveuse groeide ze wat en sterkte ze wat aan. Na een lange tijd mocht ze mee naar huis, waar de zorg alleen aan haar moeder overgelaten werd. De vader van Minnie was namelijk nergens te bekennen.

Al snel valt het de moeder van Minnie op dat haar kind niet huilt. Als ze gaat nadenken, komt ze er zelfs achter dat haar dochter nog nooit gehuild heeft. Zelfs niet tijdens de geboorte. Ze begint zich onmiddellijk zorgen te maken, omdat ze zich beseft dat baby’s horen te huilen en Minnie een flinke ontwikkelingsachterstand kan hebben door haar vroege geboorte. Ze besluit terug naar het ziekenhuis te gaan, waar ze erop staat dat ze haar onderzoeken. In het ziekenhuis willen ze Minnie niet verder onderzoeken, omdat ze van mening zijn dat er niks aan de hand is. Uiteindelijk wordt Minnie naar een centrum voor huilende baby’s gestuurd. Ze wordt hier behandeld door Johnstone.

Johnstone komt er al snel achter dat Minnie erg gevoelig is voor muziek. Als hij haar met bepaalde muziek voor de televisie zet, komen al snel de eerste tranen. De tranen gaan over in een flink gehuil. Minnie huilt eindelijk voor de eerste keer na haar geboorte.

Tegenwoordig is Minnie een kunstenares. Haar relatie is net verbroken, omdat ze vreemd is gegaan met een fotograaf. Op een gegeven moment zien ze elkaar regelmatig. Ze hebben het leuk met elkaar, en elke keer als ze elkaar zien hebben ze seks met elkaar. Op een gegeven moment komt Minnie erachter dat ze zwanger is van de fotograaf.

Omdat ze benieuwd is naar haar eigen leven, huurt ze de fotograaf voor drie weken in. Ze spreekt met hem af dat hij haar drie weken lang overal volgt. Ze mogen geen contact met elkaar hebben, en als ze elkaar toevallig tegenkomen, mogen ze niks tegen elkaar zeggen. Daarnaast mag Minnie alleen nog maar met de fiets door Amsterdam reizen, omdat de fotograaf haar in het openbaar vervoer en de auto niet kan fotograferen. Na drie weken moet hij de foto’s ergens naartoe brengen. Ook op dat moment is het niet de bedoeling dat ze elkaar tegenkomen. Minnie weet niet wanneer de drie weken waarin ze achtervolgt wordt in gaan. Het is voor haar dus een verrassing om te zien wanneer ze precies gefotografeerd is.
Een aantal dagen later is Minnie wat door de stad rond aan het slenteren. Ze gaat naar een café waar ze koffie bestelt en een boek leest. Ze kan zich echter niet concentreren op het lezen van het boek, omdat haar aandacht bij haar zwangerschap zit. Ze heeft geen idee of ze het kindje moet houden of weg moet laten halen. Na het café gaat ze een stukje wandelen. Tijdens haar wandeling ziet ze dat de sloten bevroren zijn. Zo dom als ze is, loopt ze een bevroren sloot op. Het ijs is echter nog niet zo hard dat je erop kan lopen. Hierdoor valt Minnie door het ijs en belandt ze onder een wak.

Al snel komt een man haar helpen. Het is Johnstone, en hij herkent haar onmiddellijk. Minnie kent hem echter niet, omdat Johnstone haar behandeld heeft toen ze baby was. Johnstone biedt Minnie hulp aan en vertelt dat ze elkaar kennen. Minnie is meteen benieuwd naar het verhaal, en besluit mee naar het huis van Johnstone te gaan.

Thuis wil Johnstone eerst een experiment met haar doen. Hij is namelijk benieuwd of ze nog steeds zo emotioneel reageert op de muziek als toen ze baby was. Hij laat haar muziek horen en ziet dat ze geëmotioneerd raakt.

Vervolgens vertelt Johnstone alles over het centrum voor huilende baby’s en zijn therapie als behandelaar van Minnie. Minnie is onder de indruk. Ze heeft nooit geweten dat ze te vroeg geboren is, omdat haar moeder dat altijd voor haar geheim heeft gehouden. Ze weet dus ook niet dat ze ooit behandeld is omdat ze niet kon huilen.

Na een paar dagen gaat Minnie weer naar huis. Minnie is al die tijd bij Johnstone gebleven. Ze wil even alles laten bezinken wat Johnstone tegen haar gezegd heeft. Daarnaast is ze erg teleurgesteld in haar moeder, omdat haar moeder voor haar gevoel ontzettend veel heeft achtergehouden.

Op een gegeven moment breekt het moment aan waarop Minnie en de fotograaf hebben afgesproken om de foto’s te gaan bekijken. Minnie gaat zenuwachtig naar de afgesproken plek. Ze is benieuwd wat de fotograaf voor foto’s gemaakt heeft. Het feit dat ze niet weet wanneer de foto’s gemaakt zijn, maakt haar alleen maar zenuwachtiger.

Op de afgesproken plek krijgt ze door een kunstenaar een envelop overhandigd. In deze envelop zitten de foto’s die de fotograaf gemaakt heeft. Bij de envelop zit een brief die ze eerst leest. Op deze brief staat dat hij zich niet aan de afspraak gehouden heeft. Hij heeft namelijk maar een paar uur gefotografeerd, in plaats van de afgesproken drie weken. Hij legt uit dat hij haar de dag van de val door het ijs gefotografeerd had, maar te laf was om haar te redden uit het wak. Hierdoor is hij zo van zichzelf geschrokken dat hij naar huis is gegaan. Omdat hij Minnie daarna niet meer zag was hij bang dat ze overleden was. Hij baalt van zijn eigen reactie, en excuseert zich over het feit dat hij haar niet geholpen heeft.

Een paar dagen na de val door het ijs, ziet de fotograaf dat Minnie weer thuiskomt. Hij is ontzettend blij dat ze nog in leven is. Tegelijkertijd schaamt hij zich voor het feit dat hij haar niet gered heeft, waardoor hij geen contact meer met haar zoekt. Als hij vervolgens ook nog een leuk aanbod voor een fotoreportage in het buitenland krijgt, besluit hij naar het buitenland te vertrekken. Tot zijn grote spijt heeft hij dus maar een paar uur foto’s kunnen maken van haar leven.

Minnie is in de eerste instantie teleurgesteld. Maar als ze de foto’s ziet is ze blij. Ondanks haar val en angst, is ze blij wat haar overkomen is. Ze heeft mooie foto’s van haar val én is meer over haar verleden te weten gekomen. Sterker nog: ze heeft zoveel kracht gekregen, dat ze besluit te verhuizen naar het buitenland. Één foto neemt ze mee, omdat dat de foto is wanneer ze door het ijs zakt. Deze foto is haar ontzettend dierbaar geworden en ze hoopt er ooit nog een prijs mee te kunnen winnen.

Titelverklaring
Deze roman heet ‘De consequenties’. Dit slaat op de keuzes die de hoofdpersoon Minnie maakt in het boek. Ondanks dat ze een volwassen vrouw is, blijft ze keuze maken lastig vinden. Ze gaat beseffen dat bij elke keuze die ze maakt, ook een consequentie zit. Hierdoor wordt keuzes maken voor haar nog veel moeilijker. Je kunt als voorbeeld een gebeurtenis nemen uit het boek; ze raakt zwanger van een fotograaf. Ze blijft zich afvragen of ze de zwangerschap wel door wil zetten: ze is bang dat het kind consequenties met zich mee gaat brengen.
Er is nog een ander voorbeeld. Ze komt er na de drie weken durende shoot achter dat haar verleden consequenties met zich mee heeft genomen. Dit komt omdat haar moeder altijd dingen voor haar verborgen heeft gehouden, hier had ze nooit van geweten.

Korte mening
Het boek was geschreven op zo’n manier dat het echt aantrekkelijk is voor jongeren om te lezen. Dit kan zo zijn omdat zij zelf een jonge schrijfster is. Het heeft een interessante verhaallijn, ondanks dat het een beetje vreemd is, want wie vraagt er nou aan een fotograaf of hij drie weken lang foto’s van je wilt maken? Ondanks dat is het wel een grappig en interessant verhaal, je blijft tenslotte wel steeds maar weer doorlezen. Ook heeft het boek een goed motto (I really like that moment when the performance becomes life itself), aangezien hier tenslotte wel het project van Minnie in terug komt.

Recensies van internet

Gedichten
3 gedichten:

1. De voetstappen die ik achterlaat uit Lunchpauzegedichten(1974, Jan Arends)

De
voetstappen
die ik achterlaat
zijn bezit
van de grond.

Mijn leven
is van het
verleden.

Mijn woord
is in de monden
van anderen.

Ik
ben niet.

Ik was.

Zo
is het
met alle dingen.

Dit gedicht pas goed bij het boek omdat de hoofdpersoon van dit gedicht een ontwikkeling doormaakt, wat ook met Minnie gebeurt in het boek. Beiden accepteren het verleden en gaan door met het heden.

2. Photomaton (Simon Vinkenoog)
Zo'n foto is nooit weg,
en ze kosten maar vier voor een gulden*)
Kijk, het lijkt (na drie minuten)
en we staan er nog op, ook.

Omgekeerd natuurlijk, ik zat links
en op de foto's zit ik rechts.

We zijn bruiner
dan in werkelijkheid,
en de schaafwond op mijn neus
blitst overdreven.

Links voorop, dat ben jij.
Ik kan nog niet zo goed wijs uit wat ik zie,
o.a. een blikkerbril met donker glas
en een baard met een snor boven regenjas.
We kijken voorop, jij bovendien opzij-
jij hebt de twee andere.

Ik lach, jij kijkt.
Zo'n foto is nooit weg, tenslotte
en wat is de moeilijkheid? Kleingeld,
ooghoogte, de keuze uit witte achtergrond
of donker gordijn. Kijken of het lijkt.

Dit gedicht past goed bij het boek omdat het grote project van Minnie is dat er drie weken lang foto’s van haar gemaakt worden en hier wordt verteld dat een foto nooit weg kan gaan, maar ook niet altijd even waargetrouw is als je denkt.

3. Nu uit Gedichten voor gelukkige mensen(2008, Bart Moeyaert)
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.

Dit gedicht past goed bij Minnie haar persoonlijkheid. Het gedicht wordt dromerig gepresenteerd, wat Minnie ook is.

Zelf geschreven sonnet
Minnie
3 weken geleden begon het,
de fotograaf zou een collage maken,
Minni zou proberen harten te raken,
misschien was het niet een al te slimme zet.

Het ijs was zo dun als een laken,
gelukkig werd ze net op tijd gered,
ze deed het tenslotte niet met opzet,
Johnstone hoorde het ijs namelijk al kraken.

Van ver herkende hij haar al,
het kleine meisje dat niet huilen wou,
nu volwassen, maar vroeger zo klein en smal.

Haar lippen waren blauw,
terwijl ze terug liepen als een tweetal,
werd de lucht langzaam donker en grauw.

Pitch
[EVA]
De Consequenties geschreven door Nina Weijers.
Nina Weijers is een zeer jong schrijf talent, ze is namelijk pas 27. Nina heeft aan een Write Now mee gedaan in 2010, en deze heeft ze dan ook gewonnen. Write Now is de grootste schrijfwedstrijd voor jongeren in Nederland en Vlaanderen. Voor deze wedstrijd had ze een kort verhaal geschreven, en hier had ze dan ook mee gewonnen zoals ik eerder zei. Hierna werd zij door vele uitgeverijen benaderd en voor haar is het een zeer moeilijke keuze geweest welke uitgeverij het ging worden. Haar boek De Consequenties is haar debuut geweest. Hierin beschrijft zij een interessante wereld over een jonge kunstenares Minnie, die in haar leven allemaal experimenten aan gaat. Er worden veel dingen beschreven die het tot een interessante wereld maken. Het is een coming of age verhaal, en dit is goed te merken in het boek. Minnie wordt steeds volwassener. Je kijkt namelijk al mee vanaf het moment dat ze is geboren. Het motto van het boek is I really like that moment when the performance becomes life itself. Dit motto is van Marina Abramovic en komt uit haar biografie. Wij vinden dit een heel goed gekozen motto omdat het slaat op het project waar Minni zich drie weken lang mee bezig houdt in het boek.

[CHAIMA]
Ik zal jullie nu meer vertellen over het boek en waarom het zo anders is dan andere boeken.
Minnie Panis, het meisje dat zonder het te vermoeden naakt wordt gefotografeerd door haar ex-vriend in haar slaap, is niet zoals elke cliché personage een slachtoffer. Minnie buigt haar rol als slachtoffer dus om naar opdrachtgever. hier kun je al aan merken dat het niet een standaard voorspelbaar boek is wat het interessanter en spannender maakt
Kunst en werkelijkheid zijn de veelvoorkomende thema's die in dit boek worden besproken, net zoals het toneelstuk GTA5 die vele van jullie hebben gezien. De grens tussen de werkelijkheid en kunst waren er vaag net zoals in dit verhaal.
Zoals ik eerder zei, de grens tussen kunst en haar leven is een vage onduidelijke grens die misschien iets te maken kan hebben gehad met haar verleden, bij haar geboorte huilde ze niet. Het geluid van leven liet ze niet horen, zo bleef ze haar leven lang. Stil, dromerig, zoekend naar haar identiteit in een wolk vol ideeën, vragen en kunst.

[KAYLEE]
Dus om jullie nu volledig te overtuigen; Nina Weijers is een zeer jong en getalenteerde schrijfster, tot nu toe heeft ze maar één boek geschreven; De Consequenties. Ze heeft al een aantal nominaties en prijzen in de wacht gesleept, wat dus al de moeite waard is om haar naam en boek te googelen. Ook wordt het boek De Consequenties vertaald naar het Frans en Duits, om maar even aan te geven hoe goed het boek is.
Wij vinden dat ons boek moet winnen, omdat het goed te lezen is, het een interessante verhaallijn heeft en je goed kan meeleven, wat niet eens hoeft te komen door de situatie, maar bijvoorbeeld ook de soorten keuzes die ze moet maken in het boek. Het is op een leuke manier geschreven, wat het dan misschien wel weer iets aantrekkelijker maakt voor jongeren, wat overigens ook de doelgroep is. Hierom, zou jij De Consequenties moeten lezen en hierom zou het de Librisprijs verdienen!

Bronnen

Juryrapport:

Het boek heeft een fris taalgebruik met veel beeldspraak. Het zit vol met originele passages wat het boek geweldig maken. Verder is Minnie’s leven fantastisch beschreven en de versnipperende verhaallijnen en de enorme diepgang van het boek maken het tot een onvergetelijk boek.
Het boek heeft ongeveer een doelgroep van 16-25 jaar oud. Het is in ieder geval niet voor jonger dan 16 jaar aangezien het boek vol zit met kunstverwijzingen die misschien niet zo interessant zijn voor een dergelijke leeftijd. Het kan nog wel boven de 25 jaar, maar het verhaal gaat over het levenspad van een jonge volwassen vrouw die zichzelf nog moet vinden en daarom vind ik dat de doelgroep tussen die twee leeftijden ligt. Het boek is vooral voor mensen die zich goed kunnen identificeren met de hoofdpersoon anders zou het misschien niet zo interessant zijn. 
Het boek heeft een mooi verhaal en de kunstverwijzingen maken het tot een goed literair boek met diepgang. De hoofdvraag van het boek is ‘Wanneer wordt het leven kunst?’.
Het onderwerp dat in dit boek voorkomt is kunst en dat vooral een fantasierijke kunstwereld. Dit zie je terug in het werk dat Minnie doet, namelijk fotografie, en al haar projecten en de vervaging van de grens tussen kunst en haar leven. Ze zit zo diep in haar hobby en passie dat je niet meer uit elkaar kunt halen wie ze is. Ze is kunst.
Het boek is in 2014 uitgegeven en dat betekend dat het boek nog net nieuw is. De onderwerpen en de tijd die in het boek zijn beschreven zijn ook in het heden.
Het is geen echt gebeurd verhaal en dat maakt het dus fictie. Het is een zelfverzonnen verhaal dat je meesleept tot het laatste woord.
Wat het boek zo speciaal maakt is dat je op een gegeven moment mee gaat denken met Minnie. Zou jij hetzelfde hebben gedaan in haar situatie?
Bovendien heeft het boek filosofische diepgang. Hiermee bedoel ik dat het niet zomaar over een meisje gaat die van kunst houd, maar meer dat iedereen zich eens begeeft in zijn eigen fantasiewereld en dat het je soms zelf kan overnemen. Denk hierbij aan gameverslaafden die zo diep in een spelletje zitten dat de buitenwereld precies dat is. Een wereld waar de verslaafde niet wil zijn, een wereld buiten de zijne.
Het verhaal is vanuit het hij/zij-perspectief geschreven. Het verhaal wordt vanuit twee verschillende personages verteld, namelijk vanuit het perspectief van Minnie en Minnie's moeder.
Het verhaal is opgedeeld in delen. Deze delen kun je herkennen aan een jaartal. Deze geven aan in welke tijd het verhaal zich afspeelt. Bovendien zijn die delen vervolgens onderverdeeld in hoofdstukken. Die kun je weer herkennen aan vetgedrukte woorden aan het begin van een zin. Wat het boek misschien vervelend kan maken zijn de tijdsprongen die er veel in voorkomen.