woensdag 9 maart 2016

Mandarijnen op zwavelzuur

Mandarijnen op zwavelzuur

Titel: Mandarijnen op zwavelzuur
Auteur: W. F. Hermans
Jaar van uitgave: 1963
Uitgever: Thomas Rap
Aantal pagina's: 278

Auteur

Willem Frederik Hermans is geboren op 1 september 1921 in Amsterdam en overleden op 27 april 1995 in Utrecht. Hij schreef verschillende literaire vormen; van romans tot essays vol kritiek. Wat opvallend is, is dat W. F. Hermans de P. C. Hooftprijs weigerde, maar dan de Prijs der Nederlandse Letteren accepteerde. Hij valt onder De Grote Drie, samen met Gerard Reve en Harry Mulisch. Op de middelbare school werkte hij mee aan de schoolkrant en later studeerde hij fysische geografie in Amsterdam. Hij vestigde zich als schrijver in Parijs en bracht de laatste jaren van zijn leven door in Brussel. Hij had een enorm grote belangstelling voor van alles. Vandaar de enorme verscheidenheid van zijn essaybundel 'Mandarijnen op zwavelzuur'.

Bron:Willem Frederik Hermans - Wikipedia
Willem Frederik Hermans - De Bezige Bij

Samenvatting

Het is moeilijk om een essaybundel te samenvatten, maar W. F. Hermans geeft kritiek op bijvoorbeeld literatuur, kunst en geschiedenis in de vorm van essays. 

Recensies

Mening

Ik vind het niet heel erg interessant om andermans essays te lezen, zeker niet als het gaat over onderwerpen die mij eigenlijk niet zo heel veel interesseren. Wel zaten er een paar essays in die mij wel interesseerden, deze gingen over Multatuli en de Tweede Wereldoorlog. De essays zijn goed geschreven, zeer duidelijk en af en toe ook komisch, maar soms een beetje te langdradig. 

De kunst van het crashen

De kunst van het crashen

Titel: De kunst van het crashen
Auteur: Peter Verhelst
Jaar van uitgave: 2015
Uitgever: Prometheus
Aantal pagina's: 267

Auteur

Peter Verhelst, of Peter Roger Arthur Marcel Verhelst, is geboren op 28 januari 1962 in Brugge. Hij is een Vlaamse dichter, romancier en theatermaker. Hij volgde de lerarenopleiding voor Nederlands, Engels en geschiedenis. Hij gaf daarna ook les in Brugge. Peter Verhelst is een postmodernistische schrijver, maar dan vooral esthetisch. Er is geen duidelijke verhaallijn. Verhelst was bijna in een ongeluk omgekomen en kreeg van de dokters te horen dat het vrijwel onmogelijk was dat hij nu nog in leven was. Dit was tevens de aanleiding voor het schrijven van het boek 'De kunst van het crashen'.

Bron:Peter Verhelst - Wikipedia
De kunst van het crashen – Peter Verhelst


Samenvatting

De kunst van het crashen heeft een autobiografisch element. Peter Verhelst heeft zelf namelijk een ongeluk gehad, die hij bijna niet had overleefd. Het verhaal zelf begint een beetje vaag. Een jongen, genaamd Raoul, studeert kunst aan de Koninklijke Academie. Peter Verhelst gebruikt een aantal links naar een Ierse schilder, wat het verhaal toch nog mooier maakt. Je krijgt, als je dit weet, een beeld van wat hij nou eigenlijk bedoeld (Recensie: Peter Verhelst – De kunst van het crashen - Tzum literair weblog). Dan raakt Raoul betrokken in een een of andere onderwereld. Het heeft te maken met een dierentuin. Het lijkt alsof Raoul in deze dierentuin begint te leven. De dierentuin lijkt overigens steeds meer een jungle te worden. Dan opeens stort het vliegtuig waar Raoul inzit, misschien wel onderweg naar deze werkelijke jungle, neer. Hij komt aan op het eiland Sandy. Dit is een soort fantasie eiland; vermiste mensen gaan daarheen, uitgestorven diersoorten zijn daar te vinden etc. Het eiland lijkt wel een soort grens van leven en dood. De plek waar Peter Verhelst was in de 3 seconden waarin hij bijna overleed. 


Recensies


Mening

Eerst dacht ik dat het echt een verhaal was over Raoul, die net aan een vliegtuigramp overleeft, terwijl dat het helemaal niet is. Hier kwam ik overigens pas achter toen ik informatie ging opzoeken over de schrijver. Toen bedacht ik dat het verhaal van Raoul misschien wel iets te maken kon hebben met het ongeluk van Peter Verhelst. Ik had wat extra informatie opgezocht en toen begreep ik het boek ook wat beter. Ik vind het een mooi boek, het gaat echt over het moment tussen leven en dood. Ook is het interessant; niemand weet wat er gebeurt als je doodgaat. Dit boek geeft een mogelijke optie, je belandt op een eiland met vermiste mensen en uitgestorven diersoorten.



Een vlucht regenwulpen

Een vlucht regenwulpen

Titel: Een vlucht regenwulpen
Auteur: Maarten 't Hart
Jaar van uitgave: 1978
Uitgever: De Arbeiderspers
Aantal pagina's: 197


Auteur

Maarten 't Hart werd in 1944 geboren. Hij studeerde biologie aan de Rijksuniversiteit Leiden. Daarna werkte hij als etholoog (gedrag van dieren staat centraal). Hij zette zich vooral af tegen het monotheïsme, hier heeft hij ook verschillende boeken over geschreven. Hij is getrouwd met Hanneke van den Muyzenberg en twee van zijn boeken zijn verfilmd, namelijk 'Een vlucht regenwulpen' en 'Het woeden der gehele wereld'.

Bron:Een vlucht regenwulpen | Hart, Maarten 't | Lezen voor de Lijst


Samenvatting

Het verhaal gaat over Maarten, een hoogleraar biologie. Hij is geobsedeerd met weefselkweek, wat ook als een soort motief terug komt in het verhaal. Het verhaal zelf begint bij de trouwdag is van zijn beste vriend, daar ontmoet hij het zusje van zijn vroegere obsessie; Martha. Er volgen enorm veel flashbacks over hoe geweldig Martha wel helemaal niet was en ook over zijn jeugd; hij was een eenzaam kind en had een zeer goede relatie met zijn moeder. Ook komt in een van deze flashbacks voor hoe hij Martha ontmoette en dat hij erachter komt dat zij al iemand heeft, terwijl hij smoorverliefd op haar is. Zijn moeder krijgt later in zijn leven dan ook nog keelkanker en overlijdt ook kort daarop.  Dan, heeft hij zichzelf op de een of andere manier overgehaald en bedacht dat hij nog maar heel even te leven heeft, allemaal signalen geven dit ook aan; een aanrijding en een verwonding aan zijn hand. Vlak daarna ontmoet hij Martha, bij een schoolreünie. Wat later gaat Maarten naar een congres in Bern, over weefselkweek. Een dag later maken hij en een paar collega's een wandeling door de bergen. Maarten valt en dat is ook het einde van het boek. Je weet dus niet of zijn overtuiging werkelijkheid wordt.  


Recensies


Mening

Het verhaal een vlucht regenwulpen vond ik nogal saai en vreemd. Ik vond het saai omdat er niet heel veel spanning in de verhaallijn zat. Het enige spannende was dat hij dan misschien wel binnen die twee weken dood zou gaan en dan niet de dingen kon doen die hij wilde doen. Het was vreemd omdat het zo gericht was op zijn liefde/obsessie voor Martha en weefselkweek. Dit weergeeft natuurlijk wel heel erg het eenzame beeld weer, maar het is een beetje overdreven naar mijn mening. Wel is het verhaal makkelijk te lezen, Maarten 't Hart gebruikt het dagelijks taalgebruik. Dit vond ik wel een pluspuntje aan het boek. 

vrijdag 4 maart 2016

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy

Titel: Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy
Auteur: Multatuli (Eduard Douwes Dekker)
Jaar van uitgave: 1860 (eerste druk)
Uitgever: J. de Ruyter
Aantal pagina's: 352

Auteur

Eduard Douwes Dekker (pseudoniem Multatuli) is een zeer bekende Nederlandse schrijver. Zijn pseudoniem staat voor het 'ik heb veel (leed) gedragen'. Hij komt uit Amsterdam en ging naar de Latijnse school aan het Singel. Hij haalde zijn diploma niet en reisde samen met zijn vader naar Nederlands-Indië. Daar werkte hij voor het Nederlands Bestuur, als bestuursambtenaar. Hierna werd hij tot secretaris van de residentie Manado op Celebes benoemd. Later werd hij zelfs assistent-resident van Ambon en nog weer later Lebak. Uiteindelijk kon hij de afpersing van de inheemse bevolking niet meer aan en vertrok hij definitief terug naar Europa. Na een aantal jaar keerde ook de rest van zijn familie terug en in datzelfde jaar (1859) schreef Eduard Douwes Dekker zelfs een boek over de gebeurtenissen in Nederlands-Indië; Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy. 

Bron:

Samenvatting

Batavus Droogstoppel wil een boek schrijven over koffie, hij is tenslotte een koffiehandelaar. Sjaalman, een oude klasgenoot van Batavus, geeft hem een pak documenten. Deze zou hij kunnen gebruiken voor het schrijven van zijn boek. Batavus schakelt Stern in, hij zal het echte boek gaan schrijven mbv de documenten van Sjaalman. Dan begint het verhaal van Max Havelaar. Hij is benoemd tot assistent-resident in Lebak. Dan wordt het verhaal over Max Havelaar onderbroken; Droogstoppel is bang dat niemand het boek zal gaan lezen als het alleen maar over Max Havelaar. Dan gaat het al gauw weer verder over Lebak. Max Havelaar komt op voor de inheemse bevolking, omdat het volk klaagt. Ook wordt er verteld over de buffel van Saïdjah, dit is een heel mooi en kort verhaaltje over hoe het werkelijk is voor de inheemse bevolking. Maar net voordat ze dat verhaal gaan vertellen, onderbreekt Droogstoppel alweer. Dan wordt uiteindelijk toch het verhaal verteld. Na dit verhaal, gaat Max Havelaar klagen. Hij klaagt over de slechte omstandigheden van de bevolking. Batavus onderbreekt het verhaal nog een keer om te vertellen over Sjaalman; hij gaat scheiden. Ook heeft hij een resident ontmoet. Deze resident zei dat er helemaal geen ontevredenheid heerst in Nederlands-Indië. Dan neemt de echte schrijver het over; Multatuli. Hij vindt dat iedereen moet weten dat de inheemse bevolking mishandeld wordt. Zij moeten geholpen worden. 


Recensies

Mening

Max Havelaar, of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappy was lastig om te lezen. Niet alleen door het "oude" Nederlands, maar ook omdat er 2 verhaallijnen door elkaar liepen.
Het verhaal dat door Stern wordt geschreven kon ik wel goed volgen, met geschiedenis hadden we in de 5e namelijk het katern Nederlands-Indië behandeld en ook de film Max Havelaar gedeeltelijk gekeken. Ik vond de film erg interessant en daarom wilde ik het boek ook voor mijn leeslijst. Helaas viel het boek dus wat tegen omdat het zo moeilijk te lezen is. Het kijken van de film heeft mij overigens wel geholpen met het lezen van het boek.

donderdag 3 maart 2016

Gysbreght van Aemstel

Gysbreght van Aemstel

Titel: Gysbreght van Aemstel
Auteur: Joost van den Vondel
Jaar van uitgave: 1958 (eerste druk in 1637)
Uitgeverij: J. M. Meulenhoff 
Aantal pagina's: 83

Auteur

Joost van den Vondel was in zijn eigen tijd al erg beroemd. Hij becommentarieerde veel gebeurtenissen in de Gouden Eeuw. Hij werkte eerst als kousenhandelaar, maar toen ging zijn zaak failliet en ging hij werken bij de Amsterdamse Bank van Lening. Hier mocht hij onder werktijd schrijven. Hij zat eerst bij de Muiderkring, maar toen hij Rooms-katholiek werd, werd hij daar uit gezet. 

Bron:

Samenvatting

Eerste bedrijf:
Op de dag voor kerstnacht komt Gysbreght van Aemstel, de heer van Aestelredam en Aemsterland erachter dat de Waterlanders en de Kennemers de belegering hebben gestaakt. Waarom is niet duidelijk. Buiten de stadsmuren zit een man, Vosmeer, hij is een spion. Hij overtuigt Gysbreght dat de belegeraars zijn vertrokken omdat ze onderling ruzie hadden. Hij vertelt over een achtergelaten schip van de belegeraars en deze laat Gysbreght de stadspoorten binnenvaren. 

Tweede bedrijf:
De Amsterdammers maken zich klaar om kerst te vieren en hebben geen idee dat er in dat schip allemaal soldaten zitten, die Amsterdam willen gaan veroveren! Ze wachten in het Kartuizerklooster tot het juiste moment om aan te vallen. 

Derde bedrijf:
Gysbreght en zijn vrouw zijn van plan naar de kerk toe te gaan als zijn vrouw in slaap valt en een soort visioen krijgt. Ze waarschuwt Gysbreght maar hij wil het niet geloven. Zijn vrouw had gelijk en de stad wordt van binnenuit aangevallen. Gysbreght is overrompeld en zet gelijk de tegenaanval op. 

Vierde bedrijf:
De ex-bisschop, Gozewijn van Aemstel, vertelt de nonnen te vluchten en hem achter te laten. Dit is geen optie voor de nonnen en dan moet Gysbreght hun allemaal redden. De broer van Gysbreght, Arend, moet het gezin van Gybreght redden. Badeloch (de vrouw van Gybreght) is bang haar man nooit meer terug te zien omdat zelfs het stadhuis al belegerd is. En dan hoort ze zijn stem. 

Vijfde bedrijf:
In het vijfde bedrijf gaat alles helemaal verkeerd. Alle nonnen in het klooster zijn vermoord, samen met de ex-bisschop, de broer van Gysbreght, Arend, gaat dood en Gysbreght weigert om zich over te geven. Hij vertelt Badeloch te vertrekken, samen met hun kinderen en dat weigert zij op haar beurt weer. Dan verschijnt er een engel, Rafaël. Hij vertelt Gysbreght dat God wil dat hij de stad moet verlaten en een nieuwe stad moet stichten. Met Amsterdam komt het later ook wel weer goed. Gysbreght volgt dit gedwongen advies op en vertrekt. 

Mening

Gysbreght van Aemstel is een interessant boek. Het is een typerend boek voor de Renaissance; het is geschreven in de volkstaal, zodat iedereen het kon lezen. Ook ging het vooral om de mens zelf, niet om het geloof en het hiernamaals. Helaas, omdat het zo ouderwets geschreven is, is het vervelend om te lezen. Voorbeelden hierbij zijn; ghy zijt, de dooden lagen vast langs burreghwal en straeten. Je begrijpt wel wat ze bedoelen, maar het is een beetje irritant en zorgt ervoor dat je snel afgeleid bent. De verhaallijn maakt het daarentegen dan wel weer een beetje goed, het is interessant en gewoon goed te volgen. 

woensdag 2 maart 2016

Reynaert de Vos

Reynaert de Vos

Titel: Van den Vos Reynaerde (Reynaert de Vos)
Originele auteur: Willem die Madocke maecte
Vertaling: Walter Verniers
Jaar van uitgave: 2012
Uitgever (drukkerij): Room bvba
Aantal pagina's: 110 (http://www.reynaertgenootschap.be/files/boekje%20Van%20den%20Vos%20Reynaerde.pdf vanaf bladzijde 10)

Auteur:

Willem die Madocke maecte was een anonieme, vermoedelijk Oost-Vlaamse auteur. Hij schreef rond 1260 het boek Van den vos Reynaerde. Er is weinig over hem bekend, behalve dat hij zeer waarschijnlijk ook het boek Madocke geschreven heeft. Het is niet helemaal duidelijk waar Madocke over gaat. 

Bron:

Walter Verniers is geboren op 20 april 1958 en studeerde aan het Sint-Lievenscollege in Gent. Later haalde hij zijn master taal- letterkunden Duits-Nederlands aan de Universiteit Gent. Hij werd leraar aan diverse scholen in Gent en kwam met het idee om voor zijn lessen Nederlands, fragmenten uit 'van den vos Reynaerde' te hertalen. 

Bron: 

Recensies:

http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/1600307/2009/03/10/De-wrede-vos-is-vooral-een-held.dhtml
http://recensieweb.nl/een-gelaagd-eerbetoon-aan-een-duivelse-oplichter/

Samenvatting:

Koning Nobel zou een hofdag houden. Iedereen mocht komen, maar Reynaert de vos durfde niet omdat hij al heel veel slechte dingen had gedaan. Op de hofdag werd er enorm veel over Reynaert geklaagd, hij heeft de vrouw van Isengrin verkracht en zijn kinderen "bepist" en bovendien de "saucisse" van Courtois afgepakt. Gelukkig nam Tybeert de kater het voor hem op, Pancer de bever was het hier niet mee eens en een aantal stonden achter hem. Zo gaat het nog een tijdje over en weer. De tegenpartij heeft het alleen maar over de slechte dingen die hij heeft gedaan en willen niks horen van de voorpartij, want arme Reynaert de vos heeft toch oh zo'n triest leven! Eerst was hij een kasteelheer en nu een kluizenaar. Toen werd er een vermoordde kip, genaamd Coppe, binnen gedragen. Dit zou Reynaert ook hebben gedaan. Hij is een enorm gevaarlijke, sluwe vos en daar moest iets aan gedaan worden. Reynaert kreeg een dagvaarding en Bruin de beer moest hem komen halen. De koning waarschuwde hem nog voor de trucjes van Reynaert, maar toch trapt Bruin de beer erin. Reynaert zette Bruin klem en alle mensen uit het dorp waren van plan hem te vermoorden. maar Bruin de beer komt toch los, maar werd toen werd hij zowat doodgeslagen door alle dorpelingen. Toen Bruin aankwam op het hof en de koning was helemaal van slag en stuurde Tybeert op weg voor een tweede dagvaarding van Reynaert. Helaas werd Tybeert op dezelfde manier gefopt en overleeft het ook maar net. Dan wil de koning nog een keer de uitdaging aangaan om Reynaert voor te krijgen met een dagvaarding en deze keer is Grimbeert het slachtoffer. Hij krijgt Reynaert zo ver om mee te gaan, maar op de hei wil de sluwe vos opeens biechten, dat deed hij dan ook vervolgens en kreeg 40 boeteslagen en Grimbeert gaf hem nog wat raad voor zich tot het goede te bekeren. Ze kwamen aan op het hof en Reynaert begon gelijk met zich te verdedigen, hij wilde namelijk geen doodstraf. Helaas krijgt hij toch de doodstraf en Reynaert probeert zich met een list er nog onderuit te wurmen en het lukt hem nog ook! Hij had de controle over iedereen met zijn mooie praatjes. Reynaert werd een "pelgrim" en maakt voordat hij heel ver gekomen is, heeft hij alweer een moord gepleegd. Hij wil dan samen met zijn gezin in anonimiteit leven. Hij gaat helemaal niet naar Jeruzalem en laat de koning bedroefd en machteloos achter.

Mening:

Ik vond het een heel grappig boekje. Het is eigenlijk een verhaal, maar het heeft de vorm van een gedicht, wat het ook interessant maakt om het te lezen. Leuk en niet te moeilijk om te lezen, moeilijke woorden staan er niet echt in. Wel is het net genoeg om te lezen, als het boekje veel langer had geweest had ik het denk ik een stuk minder leuk gevonden. Nu las het namelijk lekker door, maar veel uitgebreider had het saai gemaakt. Ik kan niks negatiefs over het verhaal bedenken.